Ντου γιου σπικ γκρικ;

Με μπερδεύουν λίγο οι λέξεις τελευταία κι ας θεωρούνταν το δυνατό μου σημείο, ένεκα γαρ τριτοδεσμίτισσα!
Κατ΄αρχήν η "κινητικότητα"! Τι ωραία λέξη! Σε παραπέμπει στη δράση, την εξέλιξη, την αλλαγή. Σου θυμίζει κύματα, νερό που κυλάει, σύννεφα που τρέχουν... Τελευταία ακούω κινητικότητα και με πιάνει σύγκρυο. Αυτόματα μου έρχονται στο μυαλό αγχόνες, βάλτοι, τούνελ σκοτεινά, άνθρωποι με κουκούλες και προτεταμένα χέρια, άνθρωποι χαμένοι με σφραγισμένα με αριθμούς τα χέρια τους.1821, 1822,1823...Πόσοι ακόμη πρέπει να χαθούν; Πόσοι; Γιατί; Για να σωθούν οι υπόλοιποι; Για να σωθεί η χώρα;
Από τη " διαθεσιμότητα " πάλι, η μόνη ερμηνεία που είχα κρατήσει ήταν η δυνατότητα διάθεσης και δη η ερωτική διαθεσιμότητα. Καλοκαιράκι ήρθε, ταξίδια ( λέμε τώρα ), έξοδοι, γνωριμίες, φλερτ...
Πάει κι αυτό!  Διαθεσιμότητα= πάπαλα, καπούτ, σε φινί. αλέ. Κομπρενέ;
Η διαθεσιμότητα είναι μια βαριά μεταλλική πόρτα που κλείνει πίσω σου απότομα, αιφνιδιαστικά κι αφήνει απ' έξω τις ελπίδες σου, τα όνειρά σου, την αξιοπρέπειά σου, τις δυνατότητες, τις πιθανότητες, το μέλλον σου και το μέλλον των παιδιών σου.
Πρέπει να κάνω update στο προσωπικό μου λεξικό γιατί αλλιώς μαζί με τα υπόλοιπα προβλήματα θα αποκτήσω και πρόβλημα επικοινωνίας!