O Eυτύχης και το μυστικό της ζωής

Καλή δεύτερη αρχή!

Όπως όλα μ' εμένα ας ξεκινήσει κι αυτό ανάποδα κι ας διαβάσετε δεύτερη την πρώτη μου ανάρτηση, εκείνη που είχα καταβαραθρώσει στα διαδικτυακά τάρταρα...
Θα δοκιμάσω ξανά, γιατί μάλλον είναι ενδεικτική του τρόπου που σκέφτομαι , άρα το κάνω πιο εύκολο για κάποιον να αποφασίσει αν θα με παρακολουθεί ή όχι.
Γράφτηκε το πρωί της 25ης Μαρτίου, όταν όλη η Ελλάδα ετοιμαζόταν να πράξει τα δέοντα: οι μαθητές και ο στρατός να παρελάσουν, οι επίσημοι στις εξέδρες να ιδρώνουν αλλά να καμαρώνουν ευθυτενείς το μέλλον της πατρίδας και να κάνουν  δηλώσεις στα κανάλια, τις ίδιες κάθε χρόνο. Μόνο που φέτος τα κλισέ " είμαστε εδώ για να αποτίσουμε φόρο΄τιμής σε όσους πολέμησαν για να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα την  ελευθερία και τη δημοκρατία" θα ακούγονταν παράδοξα.
Παλαίμαχοι δεν υπήρχαν σ' αυτή την επέτειο αλλά και να υπήρχαν, δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο θα δέχονταν να παρελάσουν... Αλλά πάλι από εμάς τους Έλληνες όλα να τα  περιμένει κανείς. τα καλύτερα και τα χειρότερα.
Θα προσπαθήσω να εστιάσω στα καλύτερα, ελπίζω να τα καταφέρω! 

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Καλημέρα σας από το δημοκρατικό Ηράκλειο!

Ο δρόμος της παρέλασης άλλαξε, λέει, την τελευταία στιγμή. Επιλέχτηκε ένας πιο στενός για να μην μπορούν να τη χαλάσουν κάποιοι εχθροί της πατρίδας, κάποιοι που δε διαθέτουν τη στοιχειώδη παιδεία να δείξουν τον απαραίτητο σεβασμό σ' εκείνους που έχυσαν το αίμα τους για να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα την ελευθερία μας. ( Κι αυτό κλισέ είναι από έκθεση ιδεών εποχής ).

Κάτι σαν το Μανιάκι δηλαδή;

Οι διευθυντές δέχτηκαν πρόσκληση ( πρόκληση; ) να συμμετέχουν στην παρέλαση, πλαισιώνοντας τους τοπικούς άρχοντες. Να δημιουργήσουν μια ασπίδα προστασίας δηλαδή, μήπως και τα προαναφερθέντα διαταραγμένα άτομα νιώσουν τουλάχιστον ντροπή να γιαουρτώσουν τη δασκάλα τους, το θειο τους, το σύντεκνο;

Να θυμηθώ την επόμενη φορά που θα διδάξω τη δημοκρατία του Περικλέους να επισημάνω πως ένα ευνομούμενο κράτος δικαιούται, αν όχι επιβάλλεται, να διαθέτει υπηρεσία προστασίας των πολιτικών από τους πολίτες. Δεν είναι κακό. θα ανοίξουν και νέες θέσεις εργασίας.

Άκουσα επίσης πως ο Πάγκαλος δε θα διεκδικήσει τη βουλευτική ψήφο στις επόμενες εκλογές, γιατί το σύστημα είναι διεφθαρμένο. Κομμένα τα ανέκδοτα για τις ξανθιές και τους Πόντιους!

Τέλος, έμαθα πως μαζέψανε τα νεράντζια από τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Φαντάζομαι πως θα εγκρίθηκαν κονδύλια έσπα για για εποχικούς υπαλλήλους και ότι τα νεράντζια θα δοθούν σε γυναικείους συνεταιρισμούς της επαρχίας. Στη συνέχεια θα επιστραφούν ως γλυκό του κουταλιού και θα μοιραστούν στα σχολεία του Κερατσινίου και του Περάματος για επιδόρπιο.

Μήπως είχε δίκιο  τελικά ο μπαρμπα Αλέξανδρος ο Παπαδιαμάντης και δεν ελευθερωθήκαμε ποτέ;

Δε θα παρακολουθήσω την παρέλαση εγώ ούτε με τους διεφθαρμένους ούτε με τους διαταραγμένους. Θα ανεβώ να περπατήσω στα τείχη που είναι ολάνθιστα, θα περάσω λίγο κι από του φίλου μου του Νικόλα που, σε αντίθεση μ' εμένα που φοβάμαι και ελπίζω, εκείνος είναι ελεύθερος και θα σταθώ ν' ακούσω τα πουλάκια....

Πάρτε με μετά για καφέ!

Τέλος σας προτείνω δυο εξαιρετικά ντοκυμαντέρ του Νίκου Νταγιαντά: το " Sayome" και " το κάλεσμα του βουνού "

http://www.youtube.com/watch?v=wS8XwogTLrw

http://www.anemon.gr/sayome.html

Καλή σας ημέρα!

    Από χθες παλεύω να απεγκλωβιστώ από τα δίχτυα του διαδικτύου. Θα το διαπιστώσατε, εσείς οι δύο τυχεροί που προλάβατε να δείτε την παρθενική μου ανάρτηση, πριν την αποκαθηλώσω εντελώς κατά λάθος.
     Αποφάσισα λοιπόν να ασχοληθώ με πιο οικεία πράγματα κατ' αρχήν και, αφού η οικονομική μου κατάσταση δε μου επιτρέπει πια  να επιδίδομαι στο σπορ της μαγαζότσαρκας, να αλλάζω ταπετσαρίες στο blog μου.
    Κάποια στιγμή φαντάζομαι πως θα αρχίσω να γράφω...
   Προς το παρόν σας χαιρετώ κι ελπίζω να μη σας παρασύρει κι εσάς η καθημερινότητα τόσο που να μη δίνετε σημασία στα δώρα που αφήνει κάθε πρωί στο μαξιλάρι σας η νεραιδονονά σας...