Μαθήματα ελληνικής υστερίας...

Καημένε Άλμπερτ, δεν έχουν αλλάξει και πολλά από την εποχή σου, τουλάχιστον όχι προς το καλύτερο...

Οι κουβέντες για την αξιολόγηση έχουν πάψει, προφανώς γιατί βρέθηκαν νέοι, εναλλακτικοί τρόποι για να εκπαραθυρωθεί κόσμος. Άμεσοι, αποτελεσματικοί. διάφανοι!

 Κανονικά θα έπρεπε να ευγνωμονούμε τους υπεύθυνους που σκέφτηκαν κι άλλους τρόπους για εμάς και σώζουν την αξιοπρέπεια και την τιμή μας γιατί, πώς να το κάνουμε βρε αδερφέ, για ένα κούτελο ζούμε!

Το ίδιο είναι να εκδιωχθείς επειδή δεν κρίθηκες άξιος και το ίδιο επειδή απλά ήρθε η σειρά σου να αλεστείς στην κιμαδομηχανή; Έτσι τουλάχιστον μπορείς να αντικρίσεις στα μάτια τους πρώην μαθητές σου. Μπορείς να είσαι περήφανος που αποτελείς έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα όλων εκείνων που βοήθησαν αυτή τη χώρα να μη βουλιάξει στους αιώνες, παρά τους αλλεπάλληλους κλυδωνισμούς. Που έγινες κι εσύ ένας Κολοκοτρώνης ( δε μιλάω για την υγρή τρύπα που σε φυλάκισαν  στο Ναύπλιο ), ένας Νικήτας Σταματελόπουλος ( δε λέω για τη σύνταξη που σου αρνήθηκαν, για την άδεια επαιτείας τις Παρασκευές έξω από το ναό της Ευαγγελιστρίας, που τόσο γενναιόδωρα σου χαρίστηκε, μιλάω ), μια Μαντώ Μαυρογένους  έστω  (που πέρασες τα γεράματά σου σε απόλυτη ένδεια, προσπαθώντας να πείσεις το ελληνικό κράτος πως δεν ήσουν έφεδρη, πολλώ δε μάλλον χήρα, αφού δεν είχες παντρευτεί ποτέ ). 

Έχεις χάρη λοιπόν και ζεις, αγαπητέ και μην βαρυγκομάς. Εκτός, αν προτιμούσες τη μοίρα στης Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας που της απονεμήθηκε ο βαθμός του " ναυάρχου ", μετά θάνατον  βεβαίως βεβαίως. Το ελληνικό κράτος ανέκαθεν έδειχνε ιδιαίτερη ευαισθησία στους νεκρούς. Άλλωστε το πιστοποιητικό θανάτου είναι το υπ΄αριθμόν 1 δικαιολογητικό που μπορεί να οδηγήσει πάραυτα στη δικαίωση του Έλληνα πολίτη.Γι' αυτό σου λέω, μη γκρινιάζεις. Υπάρχουν και χειρότερα...

Στα πλαίσια της εξυγίανσης και της αναδιάρθρωσης λοιπόν , καταργούνται ειδικότητες και απολύονται εκπαιδευτικοί της τεχνολογικής εκπαίδευσης. Με ποια κριτήρια δε γνωρίζω. Γνωρίζω όμως πως τόσα χρόνια συζητούσαμε για το έλλειμμα που έχουμε στην τεχνολογική εκπαίδευση, για την ευκολία των μαθητών μας να λύνουν τύπους και εξισώσεις στα χαρτιά αλλά να μη διαθέτουν την ίδια άνεση όταν πρόκειται να δέσουν τα κορδόνια τους ή να συναρμολογήσουν ένα τραπεζάκι του IKEA. 

Αφού λοιπόν η τεχνολογική εκπαίδευση ήταν ανεπαρκής, ας την καταργήσουμε εντελώς. Το να την καταστήσουμε επαρκή θα ήτο χρονοβόρον, πολυδάπανον και ασύμφορον δια τους δανειστάς μας, ο Θεός να τους έχει καλά!

Κι όσο για τα παιδιά που θα έκλιναν προς τα εκεί, ε μικρά είναι, ας αλλάξουν κατεύθυνση κι ας πάρουν θεωρητική. Στο κάτω κάτω τι εξάγουμε; Παρελθόν και φιλοσοφία, τζατζίκι, μουσακά κι από Καζαντζάκη το συρτάκι του Ζορμπά. Αυτά τα μαθαίνεις και σε ταχύρρυθμο τμήμα, λίγο πριν έρθουν τα ξενάκια μας για τις διακοπές τους...

Και τώρα, για να είμαστε δίκαιοι, πάρτε όλοι σειρά και δοκιμάστε να σκαρφαλώσετε στο δέντρο.!