Μαθήματα ήθους

     Μου έστειλαν χθες αυτό το video.Δεν μπόρεσα να μην  υποκλιθώ  μπροστά στο ήθος, την ψυχραιμία, την αξιοπρέπεια  και τη συνέπεια του Ιρλανδού δημοσιογράφου!

Πόσο παράταιρο μου φάνηκε σε σχέση με το δικό μας υπερχειλίζον μεσογειακό ταμπεραμέντο το οποίο μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο για να κάνεις φίλους, να ερωτευτείς αλλά όχι για να κάνεις πολιτική.

Πόσο φτηνό φάνηκε το πρόσφατο επεισόδιο με το χαστούκι, μπροστά του! Μαθήματα δημοκρατίας από τη χώρα που τη γέννησε και, αν μη τι άλλο, δικαιούται και να τη δολοφονήσει.

     Πόσο σφιχτοδεμένος είναι αυτός ο συρμάτινος ιστός που μας έχει παγιδεύσει, με πόσες ενοχές μας έχουν πλέξει τις αγχόνες μας…Πόσοι άνθρωποι δουλεύουν χρόνια και χρόνια υπομονετικά για να μην μπορώ εγώ τώρα ν’ ακούσω τη φωνή μου, τη φωνή του διπλανού μου;    

    Έχω έλλειμμα ενημέρωσης, το ομολογώ. Προσπαθώ ανάμεσα στην τρομοκρατία που υφίσταμαι από τους πολιτικούς, από τους δημοσιογράφους, από τους εκλεκτούς του ΔΝΤ να καταλάβω τι θα ήταν προτιμότερο: να μείνουμε στο ευρώ ή να γυρίσουμε στη δραχμή;

Από τη μια διαβάζω πως οι Ισπανοί και οι Γερμανοί στην πλειονότητά τους θα επέλεγαν επιστροφή στα εθνικά τους νομίσματα, ενώ εμείς θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ.

Από την  άλλη οι Ευρωπαίοι μας απειλούν πως θα ανοίξει για μας η πύλη της Κολάσεως αν επιλέξουμε τη δραχμή, ενώ ο φωτογενής  Ομπάμα μας «συμβουλεύει »να παραμείνουμε στο ευρώ.

    Κατόπιν τούτου, και δεδομένου πως όποιος σε πετάει στη θάλασσα δεν είθισται να σου ρίχνει και το σωσίβιο μετά ( εκτός κι αν κάπου μπάζει ), νομίζω πως είμαι πολύ κοντά στη δική μου απάντηση.

Το ίδιο εύχομαι και δι υμάς!