Εκείνο που με τρομάζει περισσότερο απ' όλα είναι να χάνω το χιούμορ μου και τα όνειρά μου.
Τον τελευταίο καιρό μου τα ' χουν πάρει και τα δυο.
Με λένε ρομαντική και μοιάζει μομφή. Με κατηγορούν για έλλειψη ευελιξίας γιατί δεν μπορώ να δεχτώ πως τα πράγματα αλλάζουν και μαζί τους κι εμείς. Με θεωρούν ανόητη που διεκδικώ ολόκληρο το καρβέλι, γιατί θα χάσω και τα ψιχουλάκια που μου αναλογούν.
Θα επιβιώσουν λέει μόνο όσοι πάνε με το ρεύμα, όσοι το αποδεχτούν και αφεθούν.
Και σε περίπτωση πυρηνικής καταστροφής θα επιβιώσουν οι κατσαρίδες μα εγώ τις φοβάμαι και τις σιχαίνομαι τις κατσαρίδες. Δε θέλω να γίνω μια απ' αυτές.
Όσα δεν μπορώ να πω με λόγια λοιπόν ας τα πω μ' ένα τραγούδι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου