Ε_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ο

  Να θυμηθώ την επόμενη σχολική χρονιά να διδάξω στην ορθογραφία τη λέξη 

« ενεχυροδανειστήριο ».

   Εκτός του ότι κατατάσσεται πλέον στις λέξεις υψηλής συχνότητας, είναι και πολύ πιασάρικη καθώς διαθέτει τέσσερα /ι/ μεταξύ των οποίων και ένα διπλό. ΄Ο,τι πρέπει δηλαδή για ένα διεστραμμένο διδασκαλικό νου που σου λέει: το πρώτο θα το πετύχει, το δεύτερο πάει στο καλό, το τρίτο παίζεται, αν είναι και το τέταρτο σωστό ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ!

  Ένα μάθημα στη Μελέτη των πρώτων τάξεων είναι τα επαγγέλματα που χάθηκαν ( τα επαγγέλματα λέμε, όχι οι επαγγελματίες, αυτό είναι μάθημα μεγαλύτερων τάξεων ). Ίσως θα έπρεπε να μπει και ένα ακόμη για τα επαγγέλματα που ανθίζουν. Διότι ναι, κάτι ανθίζει ακόμη σ΄ αυτή την πολύπαθη χώρα. Άλλοτε τη στεφάνωναν με δάφνες. Τώρα το στεφάνι της είναι καμωμένο από ενέχυρα: βαφτιστικούς σταυρούς, παιδικές ταυτότητες, βέρες,  χρυσά δόντια… Άραγε αν όλοι οι Έλληνες διαθέταμε τουλάχιστον ένα χρυσό δόντι και ένα σταυρό από το νονό μας, θα μπορούσαμε προσφέροντας τα ως δωρεά να ελαφρύνουμε το χρέος της πατρίδας;

   Κάθε φορά που βγαίνω έξω απορώ!

   Για κάθε μαγαζί που κλείνει ανοίγουν δύο ενεχυροδανειστήρια.

   Είναι νόμιμα όλα αυτά;

   Φορολογούνται;

   Τι προσόντα χρειάζεται να έχει κανείς, εκτός από δυο σουβλερούς αιμοδιψείς κυνόδοντες που αφήνουν τη σφραγίδα τους σε τρυφερούς λαιμούς, για να ανοίξει μια τέτοια επιχείρηση;

  ΄Εχουν τόση πολλή δουλειά; Κυκλοφορεί αδέσποτο τόσο ποlύ χρυσάφι που φτάνει για όλους; Γιατί τότε η δόξα της Ελλάδας είναι εφάμιλλη του θρυλικού El Dorado!

Πρόσφατα είδα καταχώρηση τεράστια μέσα σε αστικό λεωφορείο. Αυτό επιτρέπεται;

   Το γεγονός ότι δεν είναι πλέον απρόσωπα όπως όταν πρωτοφύτρωσαν στο αστικό τοπίο αλλά έχουν ονόματα, βοηθάει να πηγαίνουν καλά οι δουλειές;

 Αν το καλοσκεφτείς βέβαια αλλιώς ακούγεται ότι θα πας στο ενεχυροδανειστήριο κι αλλιώς τα λέμε έξω από τη «  λεβεντογέννα Κρήτη » ή  «το φιόρε του Λεβάντε ». Δίνει έναν ανάλαφρο τόνο, κάτι σαν να πηγαίνεις στο καφενείο για ένα βαρύ γλυκό με τρεις φουσκάλες….

  Είναι σικ να σου συστηθεί κάποιος ως ενεχυροδανειστής όπως ήταν κάποτε να σου συστηθεί ως χρηματιστής ή είναι επάγγελμα ταμπού όπως ας πούμε νεκροθάφτης ή νταβατζής;

   Επίσης γιατί έχουν όλα την ίδια βιτρίνα; Είναι αλυσίδα όπως τα Goodies και ο Hondos;. 

  Μια φορά μπήκα στον πειρασμό να κοιτάξω μέσα σε ένα από αυτά. Ήταν σκοτεινό και άδειο με ένα τραπέζι και μια καρέκλα που φιλοξενούσε το μοναδικό υπάλληλο. Για στολίδι μάλλον, είχε ένα από αυτά τα διαστημικά,χρωματιστά φωτάκια με μπουρμπουλήθρες που ανεβοκατεβαίνουν και φαντάζομαι πως παρέχουν τον ιδανικό φωτισμό  τόσο σε βρεφικά δωμάτια όσο και σε οίκους ανοχής…

   Τα σφραγίσματα μπορούν να μπουν  ενέχυρο; Οι βηματοδότες;

    Γιατί ποτέ δεν ακούσαμε για ληστεία σε ενεχυροδανειστήριο αλλά μόνο σε τράπεζες; Μήπως φυλάσσονται καλύτερα;

Αν κάποιος από εσάς γνωρίζει, πολύ θα το εκτιμούσα αν μου άνοιγε τα μάτια! Διαφορετικά με την απορία θα μείνω!

Hasta siempre!