Η Αθήνα τον Αύγουστο

    Ομολογώ πως η μόνη εποχή που νιώθω καλά στην Αθήνα είναι τον Αύγουστο. Τότε που η πόλη σου ανήκει και νομίζεις πως την ακούς να αναστενάζει με ανακούφιση  τα μαγικά βράδια πίσω από το crescendo των αμετανόητων τζιτζικιών.
Έτσι θα ήταν φαντάζομαι και τα χρόνια εκείνα που όπως λέει κι ο Στρατής Τσίρκας, η Αθήνα ήταν χτισμένη στα μέτρα του ανθρώπου .
   Φέτος δεν έχει αδειάσει, όπως ήταν αναμενόμενο. Παρά τις προσπάθειες των ανδρών του "Ξένιος Ζευς" να καθαρίσουν την πόλη από τους ανέγγιχτους, μοιάζει ακόμη γεμάτη. Ισως τελικά γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν πήγαιναν διακοπές έτσι κι αλλιώς... Αλήθεια ποιος διεστραμμένος ιθύνων νους σκέφτηκε να δώσει στην επιχείρηση  το όνομα του θεού της φιλοξενίας; Φυσικά και δεν πιστεύω πως θα έπρεπε να νομιμοποιηθούν όλοι οι μετανάστες σε μια χώρα που διώχνει  τους πολίτες της  γιατί αδυνατεί πλέον να τους ζήσει. Αλλά νομίζω πως η παλιότερη ονομασία ήταν πιο αρμόζουσα. Ίσως όμως να ακούγεται αγοραίο το " επιχείρηση σκούπα " ενώ το αρχαιοπρεπές " Ξένιος Ζευς " προσδίδει άλλη αίγλη. Είναι και καλοκαίρι,να μην τρομάξουμε και τους τουρίστες...
  Είδα ακόμη, στις ειδήσεις πάντα, την αναβίωση του σώματος του αστυνομικού της γειτονιάς. Δυο έρμα πιστιρίκια που μέσα στη ντάλα του καλοκαιριού μοίραζαν διαφημιστικά φυλλάδια της αστυνομίας στους κατοίκους των Εξαρχείων. Εδιναν ακόμη και τα κινητά τους, ώστε να έχουν άμεση πρόσβαση σε περίπτωση που τους χρειαστούν.
Καθόλου κακό! Φαντάζομαι πως με τέτοια πέραση που έχουν οι σχολές αστυνομίας, σε λίγο θα υπάρχει και ο θεσμός του προσωπικού αστυνομικού.
Θα μπορώ φερ΄ειπείν, πριν πάω σε μια διαδήλωση, να ενημερώσω  τον αστυνομικό μου, ώστε σε περίπτωση που ανάψουν τα αίματα να μου τις βρέξει ο ίδιος προσωπικά. Γιατί, όπως και να το κάνουμε , αλλιώς είναι να σε δείρει ο δικός σου άνθρωπος. Όσο να ' ναι θα σε προσέξει λίγο παραπάνω. Θα σταματήσει τη σωστή στιγμή, θα αποφύγει επικίνδυνα σημεία και θα χεις μια οικειότητα βρε αδερφέ. Όπως τότε που σου της έβρεχε η μάνα σου γιατί της έσπασες το καλό της σερβίτσιο. Θα κράταγες ποτέ κακία στη μάνα σου γι' αυτό; Ίσα ίσα που το θυμάσαι αργότερα με νοσταλγία και γελάς...
  Άλλο αξιοσημείωτο των ειδήσεων 'ηταν για μένα η παρατήρηση του Σίμου Κεδίκογλου πως δεν μπορείς να πειράξεις όλους τους μισθούς. Έφερε ως παράδειγμα τους πιλότους και είπε πως δεν είναι δυνατόν να δίνεις να χειρίζεται ένα μηχάνημα 60.000.000 ένας πιλότος που αμείβεται με 1.200 ευρώ!
Και πάλι θα συμφωνήσω. Όλοι γνωρίζουμε σε τι αντίξοες συνθήκες δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι. Πόσες φορές δεν έχουν πληρώσει με τη ζωή τους τα σάπια αεροπλάνα και τον ελλιπή εξοπλισμό! Κι ύστερα η ευαίσθητη πολιτεία τους στήνει έναν αδριάντα και δίνει στη χήρα και στα ορφανά μια σύνταξη και θεωρεί πως το χρέος εξωφλήθη.
  Τι γίνεται όμως , αναρωτιέμαι, στην περίπτωση του δασκάλου π.χ ή του γιατρού που δεν μπορείς να κοστολογήσεις το " μηχάνημα  " το οποίο χειρίζονται; Ας πούμε το ίδιο είναι να διδάσκεις ένα φωστήρα που θα λάμψει και θα διαπρέψει αργότερα στα πανεπιστήμια του εξωτερικού και θα δηλώνει περήφανος Έλλην και το ίδιο να προσπαθείς να κάνεις " άνθρωπο " έναν λίαν επιεικώς μπουμπούνα με οριακό δείκτη νοημοσύνης και μπόλικες μαθησιακές και λοιπές δυσκολίες στο δισάκι του; 
  Για ένα γιατρό πάλι είναι το ίδιο να χειρουργήσει ένα βουλευτή που κρατά στα χέρια του τη μοίρα της χώρας και το ίδιο να έχει ως ασθενή το μπαρμπα Μήτσο, πενηντα πέντε ετών, απολυμένο υπάλληλο του δήμου Κωλοπετεινίτσας; Ε, δεν είναι το ίδιο γαμώτο!

Παρά ταύτα, όσοι μείνατε στο κλεινόν άστυ, το Μοναστηράκι και το Θησείο είναι υπέροχα το βράδυ. Η Ακρόπολη, το αστεροσκοπείο και ο ναός του Ηφαίστου, φωτίζονται ακόμη. Δεν τους έκοψαν το ρεύμα κι ας έχουν να πληρώσουν αιώνες! Στου ΄Ψυρρή έχουν κλείσει τα πάντα κι είναι μοναδική η ευκαρία να πάρετε μια φωτογραφική μηχανή και να χαζέψετε στα άδεια σοκάκια που μοιάζουν με σκηνικό από ταινία...  Το σινε Παρί είναι αδιαφιλονίκηταη αξία κι ένα σωρό άλλα. Εγώ θα σας τα πω όλα;